This study was presented at the Kentfor III symposium held in Karaman on 7-9 September 2018. In the research, the region consisting of Gultepe, Plevne and Aktas neighborhoods in Altindag District of Ankara, which is known as "Cincin" among the people, as well as the Yenidogan neighborhood, which is close to this region and has similar characteristics, are discussed in terms of socio-economic structure and daily life. Cincin, which is often on the agenda with the dawn operations against criminal networks in the news bulletins, has a unique sociology. The study examines the effects of the urban transformation in Yenidogan and Cincin, which are considered as “Ankara's Texas” or “Ankara's Harlem”, as places that should be avoided and "not messed with" because they have high crime rates, especially drug trafficking and theft. The study also aims to reveal the social structure and daily life in this region. In this context, observation and semi-structured interview techniques were used to collect information about Cincin in the study. As the sample, people who still live in Yenidogan and Cincin, who lived in the past and who visit there frequently for "something" were taken. These interviews were held at different times between May and August 2018.
Bu çalışma 7-9 Eylül 2018 tarihlerinde Karaman’da düzenlenen III. Kentfor sempozyumunda sunulmuştur. Araştırmada halk arasında “Çinçin” olarak bilinen Ankara’nın Altındağ İlçesindeki Gültepe, Plevne ve Aktaş mahallelerinden oluşan bölge ile buraya komşu olan ve benzer özellikler taşıyan Yenidoğan Mahallesi sosyo- ekonomik yapı ve gündelik hayat bakımından ele alınmıştır. Haber bültenlerinde genellikle suç şebekelerine karşı yapılan şafak operasyonları ile gündeme gelen Çinçin, kendine has bir sosyolojiye sahiptir. Çalışma, uyuşturucu ticareti ve hırsızlık başta olmak üzere yüksek suç oranına sahip olduğu için “Ankara’nın Teksas’ı”, ya da “Ankara’nın Harlem’i” olarak görülen ve uzak durulması, “bulaşılmaması” gereken bir yer kabul edilen Yenidoğan ve Çinçin’deki kentsel dönüşümün etkilerini, yoksulluğun egemen olduğu sosyal dokuyu ve gündelik hayatı gözler önüne sermeyi hedeflemektedir. Bu bağlamda çalışmada, Çinçin hakkında bilgi toplamak amacıyla gözlem ve yarı yapılandırılmış mülakat teknikleri birlikte kullanılmıştır. Örneklem olarak Yenidoğan ve Çinçin’de halen yaşayan, ya da geçmişte yaşamış olan ve kendi deyimleriyle “bazı işler” için sık sık buralara uğrayan kişiler ele alınmıştır. Söz konusu görüşmeler 2018 yılının Mayıs ve Ağustos ayları arasında farklı zaman zarflarında gerçeklemiştir.
Açıkgöz, A., T., (2014). Kentsel Dönüşümün Ekonomik, Mekânsal, Sosyal Etkileri ve Kamunun Rolü: Ankara Gültepe (Çinçin) Örneği. Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Alpman, N., (1993). Başka Dünyanın İnsanları: Çingeneler. İstanbul: Ozan Yayıncılık.
Erdem, A., R., (2020). Ayrımcılığın Kavramsal Analizi. Uluslararası İnsan ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 4(4), 12-20.
Erman, T., (2016). “Mış Gibi Site” Ankara’da Bir TOKİ-Gecekondu Dönüşüm Sitesi. İstanbul: İletişim Yayınları.
Gezgin, E., (2016). Damgalanan Mekânda Yaşam: Bir Kentin ‘Öteki’si Olmak. Ankara: Phoenix Y ayınları.
Gül, H., Sallan-Gül, S., (2008). “Yoksulluk ve Yoksulluk Kültürü Tartışmaları”, Türkiye’de Yoksulluk Çalışmaları. (ed.) Nurgün Oktik, İzmir: Yakın Kitabevi, 57-96
Işık, O. Pınarcıoğlu, M., (2001). Nöbetleşe Yoksulluk: Sultanbeyli Örneği. İstanbul: İletişim Y ayınları.
Kartal, K., (1978). Kentleşme ve İnsan, Ankara: TODAİE Yayınları.
Koptekin, D., (2017). Biz Romanlar Siz Gacolar: Çingene/Roman Çocukların Kimlik İnşası. İstanbul İletişim Yayınları.
Lemert, E., (1951). Social Pathology: A Systematic Approach to the Theory of Sociopathic Behavior. New York: McGraw- Hill Book Company.
Neuman, L., (2014). Toplumsal Araştırma Yöntemleri: Nitel ve Nicel Yaklaşımlar Cilt: 2. (çev.) Sedef Özge, Ankara: Yayın Odası, 7. Baskı.
Oktik, N., (2008). “Yoksulluk Olgusuna Kavramsal ve Kuramsal Bakış”, Türkiye’de Yoksulluk Çalışmaları. (ed.) Nurgün Oktik, İzmir: Yakın Kitabevi, 21-56.
Oscar, L., (1966). The Culture of Poverty. Scientific American, 215(4), 19-25.
Şentürk, B., (2015). Bir Gecekondu Mahallesi Hikâyesi: Bu Çamuru Beraber Çiğnedik. İstanbul:
İletişim Yayınları.
Türkdoğan, O., (1974). Yoksulluk Kültürü: Gecekonduların Toplumsal Yapısı. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Basımevi.
Ümit-Atılgan, E., (2017), “”Çinçin’den Subay, Polis Çıkmış mı ki Ben Olayım?” Damgalı Mekânlar, Kenarın Kitabı: “Ara”da Kalmak, Çeperde Yaşamak. (ed.) Funda Şenol Cantek, İstanbul: İletişim Yayınlar, 2. Baskı, 61-86.
Ümit, E., (2006), Kentte Suça Karışmış Çocuklarda Toplumsal Ortam ve Ceza Ehliyeti Araştırmaları, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi.
Yaman, Ö., M., (2013). Apaçi Gençlik: Gençlerin Toplumsal Davranış ve Yönelimleri İstanbul’da ‘Apaçi’ Altkültür Grupları Üzerine Nitel Bir Çalışma. İstanbul: Açılım Kitap.
Yılmaz, M., (2010). Halkla ilişkiler ve kentsel dönüşüm örnek inceleme: Çinçin Bağları (Gültepe) Kentsel Dönüşüm Projesi Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Yürekli, Y., (2016), Küçük Moskova: Tuzluçayır, İstanbul: İletişim Yayınları.
